شنبه، اردیبهشت ۰۵، ۱۳۸۸

بدون شرح...


دستانم را بگیر
و دوستت داشتنم را برای لحظه ای باور کن...
همین یک لحظه
رسیدن به تو و مهربانی هایت،
غنیمت است...

.
پ.ن 1: و من اکنون...دلتنگ لحظه به لحظه ی خاطره انگیز بودنت در کنارم...بی آنکه بتوانم چیزی بگویم...به گوشه تنهایی خویش پناه آورده ام
پ.ن 2:....

هیچ نظری موجود نیست: