مرا خاطرت هست؟آری،
من همانم...
فقط زرد و تاریک و خسته تر از همیشه
در گوشه تنهایی خویش
همان گونه که لایق از یاد رفتن باشم
.
.
پ.ن 1: نیاز داشتم به نوشتن چون جای دیگری نبود برای شکستنن سکوتم
پ.ن 2: آرزوی موفقیت، برای تمام دوستان عزیز به سفر رفته ام...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر