پنجشنبه، اسفند ۲۲، ۱۳۸۷

عادت

آسمان صاف است...
ولی آسمان آبی چه می شنود و چه می داند،
صدای باریدن دلی ابری را
وقتی که تنها دل خوشی هایش
آرام و بی صدا
از او گرفته می شوند...
آخر می دانی،
سخت است برایش...

هیچ نظری موجود نیست: