همیشه دوستی با حیوانات را خیلی ساده یافته ام، زیرا عشق و علاقه آنها غیر مشروط است. آنها قابل اعتماد، با وفا و بی توقع هستند، با این استثناء که خواهان عشق و علاقه متفابل می باشند... .
.
پ.ن1: یادشان به خیر... خرگوش سفیدم را می گویم... جوجه کوچکم را می گویم که مرگش مساوی بود با یک ماه بیماریم...بچه گربه ام را می گویم که من را می شناخت...لاک پشت هایی که یک روز با هم بودیم(فونقولی ها را می گویم)....
.
پ.ن1: یادشان به خیر... خرگوش سفیدم را می گویم... جوجه کوچکم را می گویم که مرگش مساوی بود با یک ماه بیماریم...بچه گربه ام را می گویم که من را می شناخت...لاک پشت هایی که یک روز با هم بودیم(فونقولی ها را می گویم)....
۲ نظر:
خواستم بگم.....
یاد باد آن روزگاران یاد باد....
یاد باد آن یاران یاد باد....
اما
با خودم گفتم... مگه حیوونا هم یار حساب میشن؟
نمیدونم...
پس دست به كشتنتون خوبه!
حيووناي طفل معصوم جاشون تو خونه نيست!عذاب مي كشن...ميميرن! خودمون اين همه دوريم از طبيعت كم نيست؟!حتما بايد اقيانوس لاك پشت رو بكنيم طشت آب تو بالكن؟!
هميشه همينه ها!هركي قابل اعتماد،باوفا و بي توقع باشه مظلوم واقع مي شه!
ارسال یک نظر